wissa

Gothic

Romanization

wissa

  1. romanization of 𐍅𐌹𐍃𐍃𐌰

Maltese

Root
w-s-j
4 terms

Etymology

From Arabic وَصَّى (waṣṣā).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈwɪs.sa/

Verb

wissa (imperfect jwissi, past participle mwissi, verbal noun twissija)

  1. to warn, to caution
    • 2008, Trevor Żahra, Il-Ġenn li Jżommni f’Sikti, Merlin Publishers, →ISBN:
      Missieri kien niżel jiġri isfel, ħareġ fuq l-għatba u beda jsejjaħ lill-pulizija biex iwissihom b’dan il-periklu.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 2018, Antoinette Borg, Amina, Merlin Publishers, →ISBN:
      “IMMA … mhux se teħlisha ħafif għal li għamilt, Amina. Ma nistax nibqa’ nwissik biss u int tibqa’ tagħmel ta’ rasek. Dawn il-jumejn, illum u għada, se tqattagħhom f’kamra waħdek, f’dan is-sular. Mhux se tattendi lezzjonijiet —”
      (please add an English translation of this quotation)
  2. to admonish, to reprimand

Conjugation

Conjugation of wissa (Form II)
positive forms
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
perfect m wissejt wissejt wissa wissejna wissejtu wissew
f wissiet
imperfect m nwissi twissi jwissi nwissu twissu jwissu
f twissi
imperative wissi wissu
negative forms
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
perfect m wissejtx wissejtx wissiex wissejniex wissejtux wissewx
f wissietx
imperfect m nwissix twissix jwissix nwissux twissux jwissux
f twissix
imperative twissix twissux

Old English

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈwis.sɑ/

Verb

wissa

  1. singular imperative of wissian

Old Saxon

Verb

wissa

  1. first-person past indicative of witan
  2. third-person past indicative of witan