witz

See also: Witz and -witz

Pipil

Etymology

From Proto-Nahuan *wiːts. Compare Classical Nahuatl huītz (to come).

Pronunciation

  • (standard) IPA(key): /wiːt͡s/

Verb

wītz

  1. (intransitive) to come
    Shimunelwi ka né witz ne tawikani!
    Hurry up, there comes the bus!
    Niwalaj pal nimetzkwepilia ne muamach
    I came to give you back your book
    Shiwi shinechpalewi!
    Come help me!

Conjugation

Conjugation of witz
tense singular plural
first second third first second third
naja taja yaja tejemet anmejemet yejemet
present niwitz tiwitz witz tiwitzet anwitzet witzet
subjunctive ma niwiki ma shiwi ma wiki ma tiwi(ki)kan ma shiwi(ki)kan ma wikikan
past niwalaj tiwalaj walaj tiwalajket anwalajket walajket
perfect niwalajtuk tiwalajtuk walajtuk tiwalajtiwit anwalajtiwit walajtiwit
future1 niwalas tiwalas walas tiwalasket anwalasket walasket
conditional niwalaskia tiwalaskia walaskia tiwalaskiat anwalaskiat walaskiat
pluperfect1 niwalajtuya tiwalajtuya walajtuya tiwalajtuyat anwalajtuyat walajtuyat
conditional perfect1 niwalajtuskia tiwalajtuskia walajtuskia tiwalajtuskiat anwalajtuskiat walajtuskiat
imperative shiwi tiwi(ki)kan shiwi(ki)kan

1 These tenses are not often heard in colloquial speech.

Q'anjob'al

Noun

witz

  1. mountain