wkupić

Polish

From w- +‎ kupić.

wkupić pf (imperfective wkupywać)

(reflexive with się) to buy one's way, to worm one's way into (to get somewhere by paying a fee or offering a gift)

Conjugation of *wkupić* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wkupić
future tense	1^st	wkupię			wkupimy
	2^nd	wkupisz			wkupicie
	3^rd	wkupi			wkupią
	impersonal	wkupi się
past tense	1^st	wkupiłem, -(e)m wkupił	wkupiłam, -(e)m wkupiła	wkupiłom, -(e)m wkupiło	wkupiliśmy, -(e)śmy wkupili	wkupiłyśmy, -(e)śmy wkupiły
	2^nd	wkupiłeś, -(e)ś wkupił	wkupiłaś, -(e)ś wkupiła	wkupiłoś, -(e)ś wkupiło	wkupiliście, -(e)ście wkupili	wkupiłyście, -(e)ście wkupiły
	3^rd	wkupił	wkupiła	wkupiło	wkupili	wkupiły
	impersonal	wkupiono
conditional	1^st	wkupiłbym, bym wkupił	wkupiłabym, bym wkupiła	wkupiłobym, bym wkupiło	wkupilibyśmy, byśmy wkupili	wkupiłybyśmy, byśmy wkupiły
	2^nd	wkupiłbyś, byś wkupił	wkupiłabyś, byś wkupiła	wkupiłobyś, byś wkupiło	wkupilibyście, byście wkupili	wkupiłybyście, byście wkupiły
	3^rd	wkupiłby, by wkupił	wkupiłaby, by wkupiła	wkupiłoby, by wkupiło	wkupiliby, by wkupili	wkupiłyby, by wkupiły
	impersonal	wkupiono by
imperative	1^st	niech wkupię			wkupmy
	2^nd	wkup			wkupcie
	3^rd	niech wkupi			niech wkupią
anterior adverbial participle		wkupiwszy
verbal noun		wkupienie