wohhæmere

Old English

Etymology

From wōh +‎ hǣmere.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈwoːxˌxæː.me.re/, [ˈwoːxˌhæː.me.re]

Noun

wōhhǣmere m

  1. adulterer
  2. fornicator

Declension

Strong ja-stem:

singular plural
nominative wōhhǣmere wōhhǣmeras
accusative wōhhǣmere wōhhǣmeras
genitive wōhhǣmeres wōhhǣmera
dative wōhhǣmere wōhhǣmerum

References