wohsum
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwoːx.sum/
Adjective
wōhsum
Declension
Declension of wōhsum — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | wōhsum | wōhsumu, wōhsumo | wōhsum |
| Accusative | wōhsumne | wōhsume | wōhsum |
| Genitive | wōhsumes | wōhsumre | wōhsumes |
| Dative | wōhsumum | wōhsumre | wōhsumum |
| Instrumental | wōhsume | wōhsumre | wōhsume |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | wōhsume | wōhsuma, wōhsume | wōhsumu, wōhsumo |
| Accusative | wōhsume | wōhsuma, wōhsume | wōhsumu, wōhsumo |
| Genitive | wōhsumra | wōhsumra | wōhsumra |
| Dative | wōhsumum | wōhsumum | wōhsumum |
| Instrumental | wōhsumum | wōhsumum | wōhsumum |
Declension of wōhsum — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | wōhsuma | wōhsume | wōhsume |
| Accusative | wōhsuman | wōhsuman | wōhsume |
| Genitive | wōhsuman | wōhsuman | wōhsuman |
| Dative | wōhsuman | wōhsuman | wōhsuman |
| Instrumental | wōhsuman | wōhsuman | wōhsuman |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | wōhsuman | wōhsuman | wōhsuman |
| Accusative | wōhsuman | wōhsuman | wōhsuman |
| Genitive | wōhsumra, wōhsumena | wōhsumra, wōhsumena | wōhsumra, wōhsumena |
| Dative | wōhsumum | wōhsumum | wōhsumum |
| Instrumental | wōhsumum | wōhsumum | wōhsumum |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “wóhsum”, in An Anglo-Saxon Dictionary[1], second edition, Oxford: Oxford University Press.