wokabulista
See also: wokabulistą
Polish
Etymology
From wokabuła + -ista. Compare English vocabulist, Italian vocabulista.
Pronunciation
- IPA(key): /vɔ.ka.buˈlis.ta/
- Rhymes: -ista
- Syllabification: wo‧ka‧bu‧lis‧ta
Noun
wokabulista m pers
- (obsolete) lexicographer
- Synonym: słownikarz
Declension
Declension of wokabulista
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wokabulista | wokabuliści/wokabulisty (deprecative) |
| genitive | wokabulisty | wokabulistów |
| dative | wokabuliście | wokabulistom |
| accusative | wokabulistę | wokabulistów |
| instrumental | wokabulistą | wokabulistami |
| locative | wokabuliście | wokabulistach |
| vocative | wokabulisto | wokabuliści |
Further reading
- wokabulista in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “wokabulista”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Wokabulista on the Polish Wikisource.Wikisource pl