wonderbaar
Dutch
Etymology
From earlier wonderbaer, borrowed from German wunderbar. Equivalent to wonder + -baar.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋɔn.dər.baːr/
Audio: (file) - Hyphenation: won‧der‧baar
Adjective
wonderbaar (comparative wonderbaarder, superlative wonderbaarst)
Declension
Declension of wonderbaar | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | wonderbaar | |||
inflected | wonderbare | |||
comparative | wonderbaarder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | wonderbaar | wonderbaarder | het wonderbaarst het wonderbaarste | |
indefinite | m./f. sing. | wonderbare | wonderbaardere | wonderbaarste |
n. sing. | wonderbaar | wonderbaarder | wonderbaarste | |
plural | wonderbare | wonderbaardere | wonderbaarste | |
definite | wonderbare | wonderbaardere | wonderbaarste | |
partitive | wonderbaars | wonderbaarders | — |
Derived terms
Descendants
- Negerhollands: wonderbaar