wrzeciono

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wrzeciono, from Proto-Slavic *vertenò.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /vʐɛˈt͡ɕɔ.nɔ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnɔ
  • Syllabification: wrze‧cio‧no

Noun

wrzeciono n (diminutive wrzecionko)

  1. spindle (rod for spinning and winding thread)
  2. (Near Masovian, Przemyśl) small iron cylinder turned by a millstone

Declension

Derived terms

nouns
  • wrzecienica
  • wrzeciennik
  • wrzecionarka
  • wrzecionowatość
  • wrzecionowiec

Further reading

  • wrzeciono in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wrzeciono in Polish dictionaries at PWN
  • Władysław Matlakowski (1891) “wrzeciono”, in “Zbiór wyrazów ludowych dawnej ziemi czerskiej”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 371
  • Aleksander Saloni (1899) “wrzeciono”, in “Lud wiejski w okolicy Przeworska”, in M. Arct, E. Lubowski, editors, Wisła : miesięcznik gieograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 13, Warsaw: Artur Gruszecki, page 247)
  • Aleksander Saloni (1908) “wrzeciono”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 343