wrzeciennik

Polish

Etymology

From wrzeciono +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /vʐɛˈt͡ɕɛn.ɲik/
  • Rhymes: -ɛnɲik
  • Syllabification: wrze‧cien‧nik

Noun

wrzeciennik m inan

  1. set of machine tool elements containing a speed box and a working spindle (Is there an English equivalent to this definition?)
  2. (dialectal) common carline thistle (Carlina vulgaris)
    Synonym: dziewięćsił pospolity

Declension

Declension of wrzeciennik
singular plural
nominative wrzeciennik wrzecienniki
genitive wrzeciennika wrzecienników
dative wrzeciennikowi wrzeciennikom
accusative wrzeciennik wrzecienniki
instrumental wrzeciennikiem wrzeciennikami
locative wrzecienniku wrzeciennikach
vocative wrzecienniku wrzecienniki

Further reading

  • wrzeciennik in Polish dictionaries at PWN
  • wrzeciennik in PWN's encyclopedia
  • Waniakowa, Jadwiga (2012) Polskie gwarowe nazwy dziko rosnących roślin zielnych na tle słowiańskim‎[1], Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.