współbiesiadnik

Polish

Etymology

From współ- +‎ biesiadnik.

Pronunciation

  • IPA(key): /fspuw.bjɛˈɕad.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -adɲik
  • Syllabification: współ‧bie‧siad‧nik

Noun

współbiesiadnik m pers (female equivalent współbiesiadniczka)

  1. commensal (one who eats at the same table)
    Hypernyms: biesiadnik, współuczestnik

Declension

Declension of współbiesiadnik
singular plural
nominative współbiesiadnik współbiesiadnicy/współbiesiadniki (deprecative)
genitive współbiesiadnika współbiesiadników
dative współbiesiadnikowi współbiesiadnikom
accusative współbiesiadnika współbiesiadników
instrumental współbiesiadnikiem współbiesiadnikami
locative współbiesiadniku współbiesiadnikach
vocative współbiesiadniku współbiesiadnicy
adjective
verb

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.