współbrzmienie
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /fspuwˈbʐmjɛ.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: współ‧brzmie‧nie
Etymology 1
Noun
współbrzmienie n
- (music) harmony, consonance (two or more notes played simultaneously)
- (phonology) harmony (act of consonants or vowels assimilating; concordance of consonants or vowels)
- harmony (act of harmonizing with one another or complementing one other)
Declension
Declension of współbrzmienie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | współbrzmienie | współbrzmienia |
| genitive | współbrzmienia | współbrzmień |
| dative | współbrzmieniu | współbrzmieniom |
| accusative | współbrzmienie | współbrzmienia |
| instrumental | współbrzmieniem | współbrzmieniami |
| locative | współbrzmieniu | współbrzmieniach |
| vocative | współbrzmienie | współbrzmienia |
Etymology 2
From współbrzmieć + -enie.
Noun
współbrzmienie n
- verbal noun of współbrzmieć
Declension
Declension of współbrzmienie
| singular | |
|---|---|
| nominative | współbrzmienie |
| genitive | współbrzmienia |
| dative | współbrzmieniu |
| accusative | współbrzmienie |
| instrumental | współbrzmieniem |
| locative | współbrzmieniu |
| vocative | współbrzmienie |
Further reading
- współbrzmienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- współbrzmienie in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “współbrzmienie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- współbrzmienie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego