wtórnik

Polish

Etymology

From wtórny +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈftur.ɲik/
  • Rhymes: -urɲik
  • Syllabification: wtór‧nik

Noun

wtórnik m inan

  1. duplicate (identical copy)
    Synonyms: duplikat, kopia, odpis, replika
  2. (telecommunications) repeater
    Synonyms: regenerator sygnału, wzmacniak, wzmacniacz, powtarzacz

Declension

Declension of wtórnik
singular plural
nominative wtórnik wtórniki
genitive wtórnika wtórników
dative wtórnikowi wtórnikom
accusative wtórnik wtórniki
instrumental wtórnikiem wtórnikami
locative wtórniku wtórnikach
vocative wtórniku wtórniki

Further reading

  • wtórnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wtórnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.