wyłupić

Polish

From wy- +‎ łupić.

wyłupić pf (imperfective wyłupiać)

wyłupić pf

(transitive, obsolete) to cudgel
Synonyms: obić, wytłuc, wygrzmocić
(transitive, obsolete) to rob or pillage completely
Synonyms: obrabować, ograbić

Conjugation of *wyłupić* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyłupić
future tense	1^st	wyłupię			wyłupimy
	2^nd	wyłupisz			wyłupicie
	3^rd	wyłupi			wyłupią
	impersonal	wyłupi się
past tense	1^st	wyłupiłem, -(e)m wyłupił	wyłupiłam, -(e)m wyłupiła	wyłupiłom, -(e)m wyłupiło	wyłupiliśmy, -(e)śmy wyłupili	wyłupiłyśmy, -(e)śmy wyłupiły
	2^nd	wyłupiłeś, -(e)ś wyłupił	wyłupiłaś, -(e)ś wyłupiła	wyłupiłoś, -(e)ś wyłupiło	wyłupiliście, -(e)ście wyłupili	wyłupiłyście, -(e)ście wyłupiły
	3^rd	wyłupił	wyłupiła	wyłupiło	wyłupili	wyłupiły
	impersonal	wyłupiono
conditional	1^st	wyłupiłbym, bym wyłupił	wyłupiłabym, bym wyłupiła	wyłupiłobym, bym wyłupiło	wyłupilibyśmy, byśmy wyłupili	wyłupiłybyśmy, byśmy wyłupiły
	2^nd	wyłupiłbyś, byś wyłupił	wyłupiłabyś, byś wyłupiła	wyłupiłobyś, byś wyłupiło	wyłupilibyście, byście wyłupili	wyłupiłybyście, byście wyłupiły
	3^rd	wyłupiłby, by wyłupił	wyłupiłaby, by wyłupiła	wyłupiłoby, by wyłupiło	wyłupiliby, by wyłupili	wyłupiłyby, by wyłupiły
	impersonal	wyłupiono by
imperative	1^st	niech wyłupię			wyłupmy
	2^nd	wyłup			wyłupcie
	3^rd	niech wyłupi			niech wyłupią

passive adjectival participle		wyłupiony	wyłupiona	wyłupione	wyłupieni	wyłupione
anterior adverbial participle		wyłupiwszy
verbal noun		wyłupienie

verbs