wyższość

Polish

Etymology

From wyższy +‎ -ość.[1] First attested in 1730.[2]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈvɘ.ʂʂɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘʂʂɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ższość

Noun

wyższość f

  1. superiority (greater value of someone or something revealed when compared with someone or something else) [with nad (+ instrumental) ‘over whom/what’]
    Synonym: niższość
  2. superiority (belief in one's own advantage over someone or something)
    Synonyms: duma, pycha, wyniosłość

Declension

Declension of wyższość
singular
nominative wyższość
genitive wyższości
dative wyższości
accusative wyższość
instrumental wyższością
locative wyższości
vocative wyższości

References

  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “wyższość”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ Maciej Muchowski (1730) Znivo zolte zwybranego cnot swietych ziarna albo kazania na uroczystosci Swietych Boskich (in Polish), page 249

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.