wyalienowany
Polish
Etymology
From wyalienować + -any.
Pronunciation
- IPA(key): /vɘ.a.ljɛ.nɔˈva.nɘ/
- Rhymes: -anɘ
- Syllabification: wy‧a‧lie‧no‧wa‧ny
Adjective
wyalienowany (comparative bardziej wyalienowany, superlative najbardziej wyalienowany, no derived adverb)
Participle
wyalienowany (passive adjectival)
- masculine singular passive adjectival participle of wyalienować
Declension
Declension of wyalienowany (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | wyalienowany | wyalienowana | wyalienowane | wyalienowani | wyalienowane | |
| genitive | wyalienowanego | wyalienowanej | wyalienowanego | wyalienowanych | ||
| dative | wyalienowanemu | wyalienowanej | wyalienowanemu | wyalienowanym | ||
| accusative | wyalienowanego | wyalienowany | wyalienowaną | wyalienowane | wyalienowanych | wyalienowane |
| instrumental | wyalienowanym | wyalienowaną | wyalienowanym | wyalienowanymi | ||
| locative | wyalienowanym | wyalienowanej | wyalienowanym | wyalienowanych | ||
Further reading
- wyalienowany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyalienowany in Polish dictionaries at PWN