wygadanie

Polish

Etymology

From wygadać +‎ -anie.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘ.ɡaˈda.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: wy‧ga‧da‧nie

Noun

wygadanie n

  1. verbal noun of wygadać
  2. (colloquial) eloquence, gift of the gab
    Synonyms: wymowność, elokwencja

Declension

Declension of wygadanie
singular
nominative wygadanie
genitive wygadania
dative wygadaniu
accusative wygadanie
instrumental wygadaniem
locative wygadaniu
vocative wygadanie

Further reading

  • wygadanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wygadanie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.