wygniatać

Polish

Alternative forms

wygnietać (Middle Polish)

Etymology

From wygnieść +‎ -ać. First attested in the 16th century.^[1] Compare Kashubian wëgniatac, Silesian wygniŏtać, and Russian выгнета́ть (vygnetátʹ).

Pronunciation

IPA^(key): /vɘˈɡɲa.tat͡ɕ/

(Middle Polish) IPA^(key): /vɨˈɡɲa.tat͡ɕ/, /vɨˈɡɲɒ.tat͡ɕ/

Audio: (file)
Rhymes: -atat͡ɕ
Syllabification: wy‧gnia‧tać

Verb

wygniatać impf (perfective wygnieść)

(transitive) to crush out (to squeeze some liquid or other substance out of something by crushing it) [with instrumental ‘with what’]
Synonym: wyciskać
(transitive) to work, to knead (to give some mass it the right consistency by kneading it)
Synonym: wyrabiać
(transitive) to mark (to leave an indented mark on some surface) [with w (+ locative) ‘in what’]
Synonyms: odbijać, odciskać
(transitive) to wear in (to cause something to wear out or be damaged by prolonged and repeated sitting or sitting)
(transitive) to crease some material or piece of clothing in multiple places or multiple times
Synonym: gnieść
(transitive) to emboss shallow depressions
Synonym: tłoczyć
(transitive, obsolete) to crush or kill of a group, one after the other
(reflexive with się, obsolete) to be creased in multiple places or multiple times
(reflexive with się, obsolete, rare) to squeeze out (to get out from somewhere by squeezing past others)

Conjugation

Conjugation of *wygniatać* impf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wygniatać
present tense	1^st	wygniatam			wygniatamy
	2^nd	wygniatasz			wygniatacie
	3^rd	wygniata			wygniatają
	impersonal	wygniata się
past tense	1^st	wygniatałem, -(e)m wygniatał	wygniatałam, -(e)m wygniatała	wygniatałom, -(e)m wygniatało	wygniataliśmy, -(e)śmy wygniatali	wygniatałyśmy, -(e)śmy wygniatały
	2^nd	wygniatałeś, -(e)ś wygniatał	wygniatałaś, -(e)ś wygniatała	wygniatałoś, -(e)ś wygniatało	wygniataliście, -(e)ście wygniatali	wygniatałyście, -(e)ście wygniatały
	3^rd	wygniatał	wygniatała	wygniatało	wygniatali	wygniatały
	impersonal	wygniatano
future tense	1^st	będę wygniatał, będę wygniatać	będę wygniatała, będę wygniatać	będę wygniatało, będę wygniatać	będziemy wygniatali, będziemy wygniatać	będziemy wygniatały, będziemy wygniatać
	2^nd	będziesz wygniatał, będziesz wygniatać	będziesz wygniatała, będziesz wygniatać	będziesz wygniatało, będziesz wygniatać	będziecie wygniatali, będziecie wygniatać	będziecie wygniatały, będziecie wygniatać
	3^rd	będzie wygniatał, będzie wygniatać	będzie wygniatała, będzie wygniatać	będzie wygniatało, będzie wygniatać	będą wygniatali, będą wygniatać	będą wygniatały, będą wygniatać
	impersonal	będzie wygniatać się
conditional	1^st	wygniatałbym, bym wygniatał	wygniatałabym, bym wygniatała	wygniatałobym, bym wygniatało	wygniatalibyśmy, byśmy wygniatali	wygniatałybyśmy, byśmy wygniatały
	2^nd	wygniatałbyś, byś wygniatał	wygniatałabyś, byś wygniatała	wygniatałobyś, byś wygniatało	wygniatalibyście, byście wygniatali	wygniatałybyście, byście wygniatały
	3^rd	wygniatałby, by wygniatał	wygniatałaby, by wygniatała	wygniatałoby, by wygniatało	wygniataliby, by wygniatali	wygniatałyby, by wygniatały
	impersonal	wygniatano by
imperative	1^st	niech wygniatam			wygniatajmy
	2^nd	wygniataj			wygniatajcie
	3^rd	niech wygniata			niech wygniatają

active adjectival participle		wygniatający	wygniatająca	wygniatające	wygniatający	wygniatające
passive adjectival participle		wygniatany	wygniatana	wygniatane	wygniatani	wygniatane
contemporary adverbial participle		wygniatając
verbal noun		wygniatanie

References

^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wygnietać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]