wykaraskać
Polish
Etymology
Possibly borrowed from Ukrainian ви́караскатися (výkaraskatysja).
Pronunciation
- Rhymes: -askat͡ɕ
- Syllabification: wy‧ka‧ras‧kać
Verb
wykaraskać pf
- (reflexive with się, colloquial or dialectal, Far Masovian) to clamber out of [with z (+ genitive) ‘of something’]
- Synonym: wygramolić się
- (reflexive with się, colloquial) to pull through (to come through pain and trouble through perseverance) [with z (+ genitive) ‘from something’]
Conjugation
| person | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | ||
| infinitive | wykaraskać | |||||
| future tense | 1st | wykaraskam | wykaraskamy | |||
| 2nd | wykaraskasz | wykaraskacie | ||||
| 3rd | wykaraska | wykaraskają | ||||
| impersonal | wykaraska się | |||||
| past tense | 1st | wykaraskałem, -(e)m wykaraskał |
wykaraskałam, -(e)m wykaraskała |
wykaraskałom, -(e)m wykaraskało |
wykaraskaliśmy, -(e)śmy wykaraskali |
wykaraskałyśmy, -(e)śmy wykaraskały |
| 2nd | wykaraskałeś, -(e)ś wykaraskał |
wykaraskałaś, -(e)ś wykaraskała |
wykaraskałoś, -(e)ś wykaraskało |
wykaraskaliście, -(e)ście wykaraskali |
wykaraskałyście, -(e)ście wykaraskały | |
| 3rd | wykaraskał | wykaraskała | wykaraskało | wykaraskali | wykaraskały | |
| impersonal | wykaraskano | |||||
| conditional | 1st | wykaraskałbym, bym wykaraskał |
wykaraskałabym, bym wykaraskała |
wykaraskałobym, bym wykaraskało |
wykaraskalibyśmy, byśmy wykaraskali |
wykaraskałybyśmy, byśmy wykaraskały |
| 2nd | wykaraskałbyś, byś wykaraskał |
wykaraskałabyś, byś wykaraskała |
wykaraskałobyś, byś wykaraskało |
wykaraskalibyście, byście wykaraskali |
wykaraskałybyście, byście wykaraskały | |
| 3rd | wykaraskałby, by wykaraskał |
wykaraskałaby, by wykaraskała |
wykaraskałoby, by wykaraskało |
wykaraskaliby, by wykaraskali |
wykaraskałyby, by wykaraskały | |
| impersonal | wykaraskano by | |||||
| imperative | 1st | niech wykaraskam | wykaraskajmy | |||
| 2nd | wykaraskaj | wykaraskajcie | ||||
| 3rd | niech wykaraska | niech wykaraskają | ||||
| anterior adverbial participle | wykaraskawszy | |||||
| verbal noun | wykaraskanie | |||||
Further reading
- wykaraskać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykaraskać in Polish dictionaries at PWN
- Wojciech Grzegorzewicz (1894) “wykaraskać”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 124