wymrzeć

Polish

From wy- +‎ mrzeć.

wymrzeć pf (imperfective wymierać)

(intransitive) to die out, to go extinct
Synonym: wyginąć

Synonyms: see Thesaurus:umierać
(intransitive) to empty
Synonym: opustoszeć

Conjugation of *wymrzeć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wymrzeć
future tense	1^st	wymrę			wymrzemy
	2^nd	wymrzesz			wymrzecie
	3^rd	wymrze			wymrą
	impersonal	wymrze się
past tense	1^st	wymarłem, -(e)m wymarł	wymarłam, -(e)m wymarła	wymarłom, -(e)m wymarło	wymarliśmy, -(e)śmy wymarli	wymarłyśmy, -(e)śmy wymarły
	2^nd	wymarłeś, -(e)ś wymarł	wymarłaś, -(e)ś wymarła	wymarłoś, -(e)ś wymarło	wymarliście, -(e)ście wymarli	wymarłyście, -(e)ście wymarły
	3^rd	wymarł	wymarła	wymarło	wymarli	wymarły
	impersonal	wymarto
conditional	1^st	wymarłbym, bym wymarł	wymarłabym, bym wymarła	wymarłobym, bym wymarło	wymarlibyśmy, byśmy wymarli	wymarłybyśmy, byśmy wymarły
	2^nd	wymarłbyś, byś wymarł	wymarłabyś, byś wymarła	wymarłobyś, byś wymarło	wymarlibyście, byście wymarli	wymarłybyście, byście wymarły
	3^rd	wymarłby, by wymarł	wymarłaby, by wymarła	wymarłoby, by wymarło	wymarliby, by wymarli	wymarłyby, by wymarły
	impersonal	wymarto by
imperative	1^st	niech wymrę			wymrzyjmy
	2^nd	wymrzyj			wymrzyjcie
	3^rd	niech wymrze			niech wymrą
anterior adverbial participle		wymarłszy
verbal noun		wymarcie

adjective

nouns