wypocząć

Polish

Etymology

From wy- +‎ począć.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘˈpɔ.t͡ʂɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧po‧cząć

Verb

wypocząć pf (imperfective wypoczywać)

  1. (intransitive) to repose, to rest
    Synonym: odpocząć

Conjugation

Conjugation of wypocząć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wypocząć
future tense 1st wypocznę wypoczniemy
2nd wypoczniesz wypoczniecie
3rd wypocznie wypoczną
impersonal wypocznie się
past tense 1st wypocząłem,
-(e)m wypoczął 		wypoczęłam,
-(e)m wypoczęła 		wypoczęłom,
-(e)m wypoczęło 		wypoczęliśmy,
-(e)śmy wypoczęli 		wypoczęłyśmy,
-(e)śmy wypoczęły
2nd wypocząłeś,
-(e)ś wypoczął 		wypoczęłaś,
-(e)ś wypoczęła 		wypoczęłoś,
-(e)ś wypoczęło 		wypoczęliście,
-(e)ście wypoczęli 		wypoczęłyście,
-(e)ście wypoczęły
3rd wypoczął wypoczęła wypoczęło wypoczęli wypoczęły
impersonal wypoczęto
conditional 1st wypocząłbym,
bym wypoczął 		wypoczęłabym,
bym wypoczęła 		wypoczęłobym,
bym wypoczęło 		wypoczęlibyśmy,
byśmy wypoczęli 		wypoczęłybyśmy,
byśmy wypoczęły
2nd wypocząłbyś,
byś wypoczął 		wypoczęłabyś,
byś wypoczęła 		wypoczęłobyś,
byś wypoczęło 		wypoczęlibyście,
byście wypoczęli 		wypoczęłybyście,
byście wypoczęły
3rd wypocząłby,
by wypoczął 		wypoczęłaby,
by wypoczęła 		wypoczęłoby,
by wypoczęło 		wypoczęliby,
by wypoczęli 		wypoczęłyby,
by wypoczęły
impersonal wypoczęto by
imperative 1st niech wypocznę wypocznijmy
2nd wypocznij wypocznijcie
3rd niech wypocznie niech wypoczną
anterior adverbial participle wypocząwszy
verbal noun wypoczęcie

Further reading

  • wypocząć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wypocząć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.