yükseklik
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish یوكسكلك (yükseklik), equivalent to yüksek (“high”) + -lik (“-ness”).
Noun
yükseklik (definite accusative yüksekliği, plural yükseklikler)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | yükseklik | yükseklikler |
| definite accusative | yüksekliği | yükseklikleri |
| dative | yüksekliğe | yüksekliklere |
| locative | yükseklikte | yüksekliklerde |
| ablative | yükseklikten | yüksekliklerden |
| genitive | yüksekliğin | yüksekliklerin |
Derived terms
References
- Redhouse, James W. (1890) “یوكسكلك”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2217