yalın
See also: Yalın
Azerbaijani
Etymology
From Proto-Turkic *yalïŋ (“lonely”).
Pronunciation
- IPA(key): [jɑˈɫɯn]
Audio: (file) - Hyphenation: ya‧lın
Adjective
yalın (comparative daha yalın, superlative ən yalın)
Derived terms
Related terms
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): /jɑɫɯn/
Etymology 1
From Ottoman Turkish یالیڭ (yalıñ) یالین (yalın), Proto-Turkic *yalïŋ (“lonely”). Related to Turkish yalnız (“only”).
Adjective
yalın
Declension
| present tense | ||
|---|---|---|
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I am) | yalınım | yalın mıyım? |
| sen (you are) | yalınsın | yalın mısın? |
| o (he/she/it is) | yalın / yalındır | yalın mı? |
| biz (we are) | yalınız | yalın mıyız? |
| siz (you are) | yalınsınız | yalın mısınız? |
| onlar (they are) | yalın(lar) | yalın(lar) mı? |
| past tense | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I was) | yalındım | yalın mıydım? |
| sen (you were) | yalındın | yalın mıydın? |
| o (he/she/it was) | yalındı | yalın mıydı? |
| biz (we were) | yalındık | yalın mıydık? |
| siz (you were) | yalındınız | yalın mıydınız? |
| onlar (they were) | yalındılar | yalın mıydılar? |
| indirect past | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I was) | yalınmışım | yalın mıymışım? |
| sen (you were) | yalınmışsın | yalın mıymışsın? |
| o (he/she/it was) | yalınmış | yalın mıymış? |
| biz (we were) | yalınmışız | yalın mıymışız? |
| siz (you were) | yalınmışsınız | yalın mıymışsınız? |
| onlar (they were) | yalınmışlar | yalın mıymışlar? |
| conditional | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (if I) | yalınsam | yalın mıysam? |
| sen (if you) | yalınsan | yalın mıysan? |
| o (if he/she/it) | yalınsa | yalın mıysa? |
| biz (if we) | yalınsak | yalın mıysak? |
| siz (if you) | yalınsanız | yalın mıysanız? |
| onlar (if they) | yalınsalar | yalın mıysalar? |
For negative forms, use the appropriate form of değil.
Derived terms
- yalınayak (“barefoot”)
Noun
yalın (definite accusative yalını, plural yalınlar)
- (by extension) nominative case
Usage notes
- Usually only in singular.
Synonyms
Etymology 2
From Ottoman Turkish یالیڭ (yalıñ), from Proto-Turkic *yalïn (“flame”). Doublet of alev.
Noun
yalın (definite accusative yalını, plural yalınlar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | yalın | yalınlar |
| definite accusative | yalını | yalınları |
| dative | yalına | yalınlara |
| locative | yalında | yalınlarda |
| ablative | yalından | yalınlardan |
| genitive | yalının | yalınların |