Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish یلكن (yelken), from Old Anatolian Turkish یلكن (yẹlken), from Proto-Turkic *yelken (“sail”).
Pronunciation
- IPA(key): /jɛlˈcɛn/, [jæl̠ʲˈcʰæn]
- Hyphenation: yel‧ken
Noun
yelken (definite accusative yelkeni, plural yelkenler)
- (nautical) sail
- (nautical) sailboat
- Synonym: yelkenli
- (dialectal, Isparta, Denizli, Kütahya, Eskişehir, Erzurum, Kahramanmaraş) a little cloud that appears after rain
Declension
Declension of yelken
Possessive forms
nominative
|
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
yelkenim
|
yelkenlerim
|
2nd singular
|
yelkenin
|
yelkenlerin
|
3rd singular
|
yelkeni
|
yelkenleri
|
1st plural
|
yelkenimiz
|
yelkenlerimiz
|
2nd plural
|
yelkeniniz
|
yelkenleriniz
|
3rd plural
|
yelkenleri
|
yelkenleri
|
definite accusative
|
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
yelkenimi
|
yelkenlerimi
|
2nd singular
|
yelkenini
|
yelkenlerini
|
3rd singular
|
yelkenini
|
yelkenlerini
|
1st plural
|
yelkenimizi
|
yelkenlerimizi
|
2nd plural
|
yelkeninizi
|
yelkenlerinizi
|
3rd plural
|
yelkenlerini
|
yelkenlerini
|
dative
|
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
yelkenime
|
yelkenlerime
|
2nd singular
|
yelkenine
|
yelkenlerine
|
3rd singular
|
yelkenine
|
yelkenlerine
|
1st plural
|
yelkenimize
|
yelkenlerimize
|
2nd plural
|
yelkeninize
|
yelkenlerinize
|
3rd plural
|
yelkenlerine
|
yelkenlerine
|
locative
|
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
yelkenimde
|
yelkenlerimde
|
2nd singular
|
yelkeninde
|
yelkenlerinde
|
3rd singular
|
yelkeninde
|
yelkenlerinde
|
1st plural
|
yelkenimizde
|
yelkenlerimizde
|
2nd plural
|
yelkeninizde
|
yelkenlerinizde
|
3rd plural
|
yelkenlerinde
|
yelkenlerinde
|
ablative
|
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
yelkenimden
|
yelkenlerimden
|
2nd singular
|
yelkeninden
|
yelkenlerinden
|
3rd singular
|
yelkeninden
|
yelkenlerinden
|
1st plural
|
yelkenimizden
|
yelkenlerimizden
|
2nd plural
|
yelkeninizden
|
yelkenlerinizden
|
3rd plural
|
yelkenlerinden
|
yelkenlerinden
|
genitive
|
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
yelkenimin
|
yelkenlerimin
|
2nd singular
|
yelkeninin
|
yelkenlerinin
|
3rd singular
|
yelkeninin
|
yelkenlerinin
|
1st plural
|
yelkenimizin
|
yelkenlerimizin
|
2nd plural
|
yelkeninizin
|
yelkenlerinizin
|
3rd plural
|
yelkenlerinin
|
yelkenlerinin
|
Predicative forms
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
yelkenim
|
yelkenlerim
|
2nd singular
|
yelkensin
|
yelkenlersin
|
3rd singular
|
yelken yelkendir
|
yelkenler yelkenlerdir
|
1st plural
|
yelkeniz
|
yelkenleriz
|
2nd plural
|
yelkensiniz
|
yelkenlersiniz
|
3rd plural
|
yelkenler
|
yelkenlerdir
|
|
Derived terms
Further reading
- “yelken”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Nişanyan, Sevan (2002–) “yelken”, in Nişanyan Sözlük
- “yelken”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- “yelken”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1982