یلكن
Old Anatolian Turkish
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *yẹlken.
cognates
Noun
یلكن • (yẹlken) (definite accusative یلكنی (yẹlkeni), plural یلكنلر (yẹlkenler))
Derived terms
- یلكن آلتنه آلمق (yẹlken altına almaq, “to conquer”)
- یلكن دوزمك (yẹlken düzmek, “to sail”)
- یلكن قورمق (yẹlken qurmaq, “to sail”)
Related terms
Descendants
- Azerbaijani: yelkən
- Gagauz: elken
- Ottoman Turkish: یلكن (yelken) (see there for further descendants)
- Turkish: yelken
Further reading
- Kanar, Mehmet (2018) “yilken”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 759
- “yelken altına almak”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)[1] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977
Ottoman Turkish
Etymology
Inherited from Old Anatolian Turkish یلكن (yẹlken), from Proto-Turkic *yẹlken (“sail”).
cognates
Noun
یلكن • (yelken) (definite accusative یلكنی (yelkeni), plural یلكنلر (yelkenler))
Derived terms
- یان یلكن (yan yelken, “trysail”)
- یلكن آچمق (yelken açmak, “to set sail”)
- یلكن بزی (yelken bezi, “sailcloth”)
- یلكن كمیسی (yelken gemisi, “sailing ship”)
- یلكن كورك (yelken kürek, “at full speed”, literally “sail and oar”)
- یلكنجی (yelkenci, “sailmaker”)
- یلكنلمك (yelkenlemek, “to go along under sail”)
- یلكنلو (yelkenli, “furnished with sails”)
- یلكنی صویه ایندرمك (yelkeni suya indirmek, “to humble one's self”)
Related terms
Descendants
- Turkish: yelken
- → Armenian: ելքեն (elkʻen), ելքէն (elkʻēn), յէլքէն (yēlkʻēn), յէլքյա̈ն (yēlkʻyän)
- → Georgian: იალქანი (ialkani)
- → Mingrelian: არქანი (arkani)
- → Mingrelian: ერქემი (erkemi)
- → Romanian: ielcheme
Further reading
click to expand
- Barbier de Meynard, Charles (1886) “یلكن”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 885
- Çağbayır, Yaşar (2007) “yelken”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 5280
- Hindoglu, Artin (1838) “یلكن”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[2], Vienna: F. Beck, page 510a
- Karapetean, Petros Zēkʻi (1912) “یلكن”, in Mec baṙaran ōsmanerēnē hayerēn [Great Ottoman–Armenian Dictionary], Constantinople: Aršak Karōean, page 948b
- Kélékian, Diran (1911) “یلكن”, in Dictionnaire turc-français[3] (in French), Constantinople: Mihran, page 1356
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Velum”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[4], Vienna, column 1726
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “یلكن”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[5], Vienna, column 5602
- Nişanyan, Sevan (2002–) “yelken”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “یلكن”, in A Turkish and English Lexicon[6], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2208