English
Etymology
From Middle English yemen, ȝemen (“to heed, pay attention, observe, keep”), from Old English ġīeman, from Proto-Germanic *gaumijaną (“to heed, notice, observe, keep”). Cognate with Icelandic geyma, Norwegian gjømme, Swedish gömma, Danish gemme, Faroese geymi, Alemannic German gaume, Gothic 𐌲𐌰𐌿𐌼𐌾𐌰𐌽 (gaumjan). Doublet of gaum ("to understand, comprehend"), gorm (“to gape, gawk”), and goam (“to recognise, pay attention”), all from Middle English gome, from Old Norse gaum.
Verb
yeme (third-person singular simple present yemes, present participle yeming, simple past and past participle yemed)
- (obsolete) To keep, to observe, to pay attention.
1906, William Henry Schofield, English Literature:Nothing Jesus Christ more quemeth (pleaseth) Than love in wedlock where men it yemeth (keepeth);
Ga'anda
Noun
yème
- (Gabin) water
Synonyms
References
- Takács, Gábor (2007) Etymological Dictionary of Egyptian, volume 3, Leiden: Brill, →ISBN, page 201, →ISBN:
- Ga'anda yèma [Zima], Gabin yème [Zima]
Turkish
Noun
yeme (definite accusative yemeyi, plural yemeler)
- verbal noun of yemek
- food
Declension
Declension of yeme
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
yeme
|
yemeler
|
| definite accusative
|
yemeyi
|
yemeleri
|
| dative
|
yemeye
|
yemelere
|
| locative
|
yemede
|
yemelerde
|
| ablative
|
yemeden
|
yemelerden
|
| genitive
|
yemenin
|
yemelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yemem
|
yemelerim
|
| 2nd singular
|
yemen
|
yemelerin
|
| 3rd singular
|
yemesi
|
yemeleri
|
| 1st plural
|
yememiz
|
yemelerimiz
|
| 2nd plural
|
yemeniz
|
yemeleriniz
|
| 3rd plural
|
yemeleri
|
yemeleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yememi
|
yemelerimi
|
| 2nd singular
|
yemeni
|
yemelerini
|
| 3rd singular
|
yemesini
|
yemelerini
|
| 1st plural
|
yememizi
|
yemelerimizi
|
| 2nd plural
|
yemenizi
|
yemelerinizi
|
| 3rd plural
|
yemelerini
|
yemelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yememe
|
yemelerime
|
| 2nd singular
|
yemene
|
yemelerine
|
| 3rd singular
|
yemesine
|
yemelerine
|
| 1st plural
|
yememize
|
yemelerimize
|
| 2nd plural
|
yemenize
|
yemelerinize
|
| 3rd plural
|
yemelerine
|
yemelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yememde
|
yemelerimde
|
| 2nd singular
|
yemende
|
yemelerinde
|
| 3rd singular
|
yemesinde
|
yemelerinde
|
| 1st plural
|
yememizde
|
yemelerimizde
|
| 2nd plural
|
yemenizde
|
yemelerinizde
|
| 3rd plural
|
yemelerinde
|
yemelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yememden
|
yemelerimden
|
| 2nd singular
|
yemenden
|
yemelerinden
|
| 3rd singular
|
yemesinden
|
yemelerinden
|
| 1st plural
|
yememizden
|
yemelerimizden
|
| 2nd plural
|
yemenizden
|
yemelerinizden
|
| 3rd plural
|
yemelerinden
|
yemelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yememin
|
yemelerimin
|
| 2nd singular
|
yemenin
|
yemelerinin
|
| 3rd singular
|
yemesinin
|
yemelerinin
|
| 1st plural
|
yememizin
|
yemelerimizin
|
| 2nd plural
|
yemenizin
|
yemelerinizin
|
| 3rd plural
|
yemelerinin
|
yemelerinin
|
|
Verb
yeme
- second-person singular negative imperative of yemek
Further reading
- “yeme”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu