zaburzenie
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /za.buˈʐɛ.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: za‧bu‧rze‧nie
Noun
zaburzenie n
- (uncountable) verbal noun of zaburzyć
- (countable) disturbance, perturbance
- (countable, pathology) dysfunction
Declension
Declension of zaburzenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zaburzenie | zaburzenia |
| genitive | zaburzenia | zaburzeń |
| dative | zaburzeniu | zaburzeniom |
| accusative | zaburzenie | zaburzenia |
| instrumental | zaburzeniem | zaburzeniami |
| locative | zaburzeniu | zaburzeniach |
| vocative | zaburzenie | zaburzenia |
Related terms
Further reading
- zaburzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zaburzenie in Polish dictionaries at PWN