zaburzyć

Polish

Etymology

From za- +‎ burzyć.

Pronunciation

  • IPA(key): /zaˈbu.ʐɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uʐɘt͡ɕ
  • Syllabification: za‧bu‧rzyć

Verb

zaburzyć pf (imperfective zaburzać)

  1. (transitive) to disturb, to disrupt

Conjugation

Conjugation of zaburzyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaburzyć
future tense 1st zaburzę zaburzymy
2nd zaburzysz zaburzycie
3rd zaburzy zaburzą
impersonal zaburzy się
past tense 1st zaburzyłem,
-(e)m zaburzył 		zaburzyłam,
-(e)m zaburzyła 		zaburzyłom,
-(e)m zaburzyło 		zaburzyliśmy,
-(e)śmy zaburzyli 		zaburzyłyśmy,
-(e)śmy zaburzyły
2nd zaburzyłeś,
-(e)ś zaburzył 		zaburzyłaś,
-(e)ś zaburzyła 		zaburzyłoś,
-(e)ś zaburzyło 		zaburzyliście,
-(e)ście zaburzyli 		zaburzyłyście,
-(e)ście zaburzyły
3rd zaburzył zaburzyła zaburzyło zaburzyli zaburzyły
impersonal zaburzono
conditional 1st zaburzyłbym,
bym zaburzył 		zaburzyłabym,
bym zaburzyła 		zaburzyłobym,
bym zaburzyło 		zaburzylibyśmy,
byśmy zaburzyli 		zaburzyłybyśmy,
byśmy zaburzyły
2nd zaburzyłbyś,
byś zaburzył 		zaburzyłabyś,
byś zaburzyła 		zaburzyłobyś,
byś zaburzyło 		zaburzylibyście,
byście zaburzyli 		zaburzyłybyście,
byście zaburzyły
3rd zaburzyłby,
by zaburzył 		zaburzyłaby,
by zaburzyła 		zaburzyłoby,
by zaburzyło 		zaburzyliby,
by zaburzyli 		zaburzyłyby,
by zaburzyły
impersonal zaburzono by
imperative 1st niech zaburzę zaburzmy
2nd zaburz zaburzcie
3rd niech zaburzy niech zaburzą
passive adjectival participle zaburzony zaburzona zaburzone zaburzeni zaburzone
anterior adverbial participle zaburzywszy
verbal noun zaburzenie
noun

Further reading

  • zaburzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaburzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.