zaciukać

Polish

Etymology

From za- +‎ ciukać.

Pronunciation

  • IPA(key): /zaˈt͡ɕu.kat͡ɕ/
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: za‧ciu‧kać

Verb

zaciukać pf

  1. (transitive, colloquial) to stab to death
    Synonyms: zadźgać, zakłuć

Conjugation

Conjugation of zaciukać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaciukać
future tense 1st zaciukam zaciukamy
2nd zaciukasz zaciukacie
3rd zaciuka zaciukają
impersonal zaciuka się
past tense 1st zaciukałem,
-(e)m zaciukał 		zaciukałam,
-(e)m zaciukała 		zaciukałom,
-(e)m zaciukało 		zaciukaliśmy,
-(e)śmy zaciukali 		zaciukałyśmy,
-(e)śmy zaciukały
2nd zaciukałeś,
-(e)ś zaciukał 		zaciukałaś,
-(e)ś zaciukała 		zaciukałoś,
-(e)ś zaciukało 		zaciukaliście,
-(e)ście zaciukali 		zaciukałyście,
-(e)ście zaciukały
3rd zaciukał zaciukała zaciukało zaciukali zaciukały
impersonal zaciukano
conditional 1st zaciukałbym,
bym zaciukał 		zaciukałabym,
bym zaciukała 		zaciukałobym,
bym zaciukało 		zaciukalibyśmy,
byśmy zaciukali 		zaciukałybyśmy,
byśmy zaciukały
2nd zaciukałbyś,
byś zaciukał 		zaciukałabyś,
byś zaciukała 		zaciukałobyś,
byś zaciukało 		zaciukalibyście,
byście zaciukali 		zaciukałybyście,
byście zaciukały
3rd zaciukałby,
by zaciukał 		zaciukałaby,
by zaciukała 		zaciukałoby,
by zaciukało 		zaciukaliby,
by zaciukali 		zaciukałyby,
by zaciukały
impersonal zaciukano by
imperative 1st niech zaciukam zaciukajmy
2nd zaciukaj zaciukajcie
3rd niech zaciuka niech zaciukają
passive adjectival participle zaciukany zaciukana zaciukane zaciukani zaciukane
anterior adverbial participle zaciukawszy
verbal noun zaciukanie
verb
noun
  • ciukanie

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.