zaklęcie

Polish

Etymology

From zakląć +‎ -cie.

Pronunciation

  • IPA(key): /zaˈklɛɲ.t͡ɕɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
  • Syllabification: za‧klę‧cie

Noun

zaklęcie n

  1. verbal noun of zakląć
  2. (occult) spell (magic)
    Synonym: czar

Declension

Declension of zaklęcie
singular plural
nominative zaklęcie zaklęcia
genitive zaklęcia zaklęć
dative zaklęciu zaklęciom
accusative zaklęcie zaklęcia
instrumental zaklęciem zaklęciami
locative zaklęciu zaklęciach
vocative zaklęcie zaklęcia
nouns
verbs

Further reading

  • zaklęcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaklęcie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.