zaklinacz

Polish

Etymology

From zaklinać +‎ -acz.

Pronunciation

  • IPA(key): /zaˈkli.nat͡ʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -inat͡ʂ
  • Syllabification: za‧kli‧nacz

Noun

zaklinacz m pers

  1. (occult) charmer (enchanter or magician)

Declension

Declension of zaklinacz
singular plural
nominative zaklinacz zaklinacze
genitive zaklinacza zaklinaczy
dative zaklinaczowi zaklinaczom
accusative zaklinacza zaklinaczy
instrumental zaklinaczem zaklinaczami
locative zaklinaczu zaklinaczach
vocative zaklinaczu zaklinacze

Derived terms

noun
noun
verbs

Further reading

  • zaklinacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaklinacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.