zaklatott
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈzɒklɒtotː]
- Hyphenation: zak‧la‧tott
- Rhymes: -otː
Verb
zaklatott
- third-person singular indicative past indefinite of zaklat
Participle
zaklatott
- past participle of zaklat
Adjective
zaklatott (comparative zaklatottabb, superlative legzaklatottabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zaklatott | zaklatottak |
| accusative | zaklatottat | zaklatottakat |
| dative | zaklatottnak | zaklatottaknak |
| instrumental | zaklatottal | zaklatottakkal |
| causal-final | zaklatottért | zaklatottakért |
| translative | zaklatottá | zaklatottakká |
| terminative | zaklatottig | zaklatottakig |
| essive-formal | zaklatottként | zaklatottakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | zaklatottban | zaklatottakban |
| superessive | zaklatotton | zaklatottakon |
| adessive | zaklatottnál | zaklatottaknál |
| illative | zaklatottba | zaklatottakba |
| sublative | zaklatottra | zaklatottakra |
| allative | zaklatotthoz | zaklatottakhoz |
| elative | zaklatottból | zaklatottakból |
| delative | zaklatottról | zaklatottakról |
| ablative | zaklatottól | zaklatottaktól |
| non-attributive possessive – singular |
zaklatotté | zaklatottaké |
| non-attributive possessive – plural |
zaklatottéi | zaklatottakéi |
Derived terms
- zaklatottan
- zaklatottság
Further reading
- zaklatott in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.