Czech
Etymology
From za- + mířit.
Pronunciation
Verb
zamířit pf (imperfective mířit)
- to aim, level, direct
- to sight, direct
- to make for
- to head for
Conjugation
Conjugation of zamířit
| infinitive
|
zamířit, zamířiti
|
active adjective
|
zamířivší
|
| verbal noun
|
zamíření
|
passive adjective
|
zamířený
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
zamířím |
zamíříme |
— |
zamiřme
|
| 2nd person
|
zamíříš |
zamíříte |
zamiř |
zamiřte
|
| 3rd person
|
zamíří |
zamíří |
— |
—
|
The verb zamířit does not have present tense and the present forms are used to express future only.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
zamířil |
zamířili |
zamířen |
zamířeni
|
| masculine inanimate
|
zamířily |
zamířeny
|
| feminine
|
zamířila |
zamířena
|
| neuter
|
zamířilo |
zamířila |
zamířeno |
zamířena
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
— |
zamířiv
|
| feminine + neuter singular
|
— |
zamířivši
|
| plural
|
— |
zamířivše
|
|
Further reading