zamířit

Czech

Etymology

From za- +‎ mířit.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈzamiːr̝ɪt]
  • Audio:(file)

Verb

zamířit pf (imperfective mířit)

  1. to aim, level, direct
  2. to sight, direct
  3. to make for
  4. to head for

Conjugation

Conjugation of zamířit
infinitive zamířit, zamířiti active adjective zamířivší


verbal noun zamíření passive adjective zamířený
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person zamířím zamíříme zamiřme
2nd person zamíříš zamíříte zamiř zamiřte
3rd person zamíří zamíří

The verb zamířit does not have present tense and the present forms are used to express future only.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate zamířil zamířili zamířen zamířeni
masculine inanimate zamířily zamířeny
feminine zamířila zamířena
neuter zamířilo zamířila zamířeno zamířena
transgressives present past
masculine singular zamířiv
feminine + neuter singular zamířivši
plural zamířivše

Further reading