Czech
Etymology
Inherited from Old Czech mieřiti, from Proto-Slavic *měriti. By surface analysis, míra + -it. Doublet of měřit.
Pronunciation
Verb
mířit impf (perfective namířit or zamířit)
- to aim (to point or direct a missile, or a weapon which propels as missile)
- to be heading (to)
Conjugation
Conjugation of mířit
| infinitive
|
mířit, mířiti
|
active adjective
|
mířící
|
| verbal noun
|
míření
|
passive adjective
|
mířený
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
mířím |
míříme |
— |
miřme
|
| 2nd person
|
míříš |
míříte |
miř |
miřte
|
| 3rd person
|
míří |
míří |
— |
—
|
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive mířit.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
mířil |
mířili |
mířen |
mířeni
|
| masculine inanimate
|
mířily |
mířeny
|
| feminine
|
mířila |
mířena
|
| neuter
|
mířilo |
mířila |
mířeno |
mířena
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
míře |
—
|
| feminine + neuter singular
|
míříc |
—
|
| plural
|
míříce |
—
|
|
Derived terms
Further reading