Old Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *miriti. By surface analysis, mír + -iti.
Pronunciation
- IPA(key): (13th CE) /ˈmiːr̝ici/
- IPA(key): (15th CE) /ˈmiːr̝ici/
Verb
mířiti impf
- to appease, to reconcile
Conjugation
Conjugation of mířiti (class IV)
| infinitive
|
supine
|
verbal noun
|
| mířiti
|
mířit
|
mířenie
|
|
|
Present
|
Imperative
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
mířu |
mířívě (-va) |
mířím (-me/-my)
|
— |
miřvě, mířivě (-va) |
miřme, mířim (-me/-my)
|
| 2nd person
|
míříš |
míříta |
míříte
|
miř, míři |
miřta, mířita |
miřte, mířite
|
| 3rd person
|
míří |
míříta |
mířie
|
miř, míři |
miřta, mířita |
miřte, mířite
|
|
|
Sigmatic aorist
|
Imperfect
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
mířich |
mířichově (-va) |
mířichom (-me/-my)
|
mířiech |
mířiechově (-va) |
mířiechom (-me/-my)
|
| 2nd person
|
míři |
mířista (-šta) |
mířiste (-šte)
|
mířieše |
mířiešta (-sta) |
mířiešte (-ste)
|
| 3rd person
|
míři |
mířista (-šta) |
mířichu
|
mířieše |
mířiešta (-sta) |
mířiechu
|
|
|
L-participle
|
Passive participle
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| Masculine
|
mířil
|
mířila
|
mířili
|
mířen
|
mířena
|
mířeni
|
| Feminine
|
mířila
|
mířile
|
mířily
|
mířena
|
mířeně
|
mířeny
|
| Neuter
|
mířilo
|
mířile
|
mířila
|
mířeno
|
mířeně
|
mířena
|
|
|
Nt-participle
|
S-participle
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| Masculine
|
mířě
|
mířiece
|
mířiv
|
mířivše
|
| Feminine
|
mířieci
|
mířivši
|
| Neuter
|
mířě, mířieci
|
mířiv, mířivši
|
Note: This table shows the most common forms of mířiti around the 13th/14th century. See also Appendix:Old Czech verbs and Appendix:Old Czech pronunciation.
Further reading