zaprosić

Polish

Etymology

From za- +‎ prosić.

Pronunciation

  • IPA(key): /zaˈprɔ.ɕit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɕit͡ɕ
  • Syllabification: za‧pro‧sić

Verb

zaprosić pf (imperfective zapraszać)

  1. (transitive) to invite

Conjugation

Conjugation of zaprosić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaprosić
future tense 1st zaproszę zaprosimy
2nd zaprosisz zaprosicie
3rd zaprosi zaproszą
impersonal zaprosi się
past tense 1st zaprosiłem,
-(e)m zaprosił 		zaprosiłam,
-(e)m zaprosiła 		zaprosiłom,
-(e)m zaprosiło 		zaprosiliśmy,
-(e)śmy zaprosili 		zaprosiłyśmy,
-(e)śmy zaprosiły
2nd zaprosiłeś,
-(e)ś zaprosił 		zaprosiłaś,
-(e)ś zaprosiła 		zaprosiłoś,
-(e)ś zaprosiło 		zaprosiliście,
-(e)ście zaprosili 		zaprosiłyście,
-(e)ście zaprosiły
3rd zaprosił zaprosiła zaprosiło zaprosili zaprosiły
impersonal zaproszono
conditional 1st zaprosiłbym,
bym zaprosił 		zaprosiłabym,
bym zaprosiła 		zaprosiłobym,
bym zaprosiło 		zaprosilibyśmy,
byśmy zaprosili 		zaprosiłybyśmy,
byśmy zaprosiły
2nd zaprosiłbyś,
byś zaprosił 		zaprosiłabyś,
byś zaprosiła 		zaprosiłobyś,
byś zaprosiło 		zaprosilibyście,
byście zaprosili 		zaprosiłybyście,
byście zaprosiły
3rd zaprosiłby,
by zaprosił 		zaprosiłaby,
by zaprosiła 		zaprosiłoby,
by zaprosiło 		zaprosiliby,
by zaprosili 		zaprosiłyby,
by zaprosiły
impersonal zaproszono by
imperative 1st niech zaproszę zaprośmy
2nd zaproś zaproście
3rd niech zaprosi niech zaproszą
passive adjectival participle zaproszony zaproszona zaproszone zaproszeni zaproszone
anterior adverbial participle zaprosiwszy
verbal noun zaproszenie

Further reading

  • zaprosić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaprosić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.