zarmoucený
Czech
Etymology
From zarmoutit + -ený.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈzarmou̯t͡sɛniː]
Adjective
zarmoucený (comparative zarmoucenější, superlative nejzarmoucenější, adverb zarmouceně)
Declension
| singular | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | zarmoucený | zarmoucená | zarmoucené | |
| genitive | zarmouceného | zarmoucené | zarmouceného | |
| dative | zarmoucenému | zarmoucené | zarmoucenému | |
| accusative | zarmouceného | zarmoucený | zarmoucenou | zarmoucené |
| locative | zarmouceném | zarmoucené | zarmouceném | |
| instrumental | zarmouceným | zarmoucenou | zarmouceným | |
| plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | zarmoucení | zarmoucené | zarmoucená | |
| genitive | zarmoucených | |||
| dative | zarmouceným | |||
| accusative | zarmoucené | zarmoucená | ||
| locative | zarmoucených | |||
| instrumental | zarmoucenými | |||
Related terms
Further reading
- “zarmoucený”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “zarmoucený”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “zarmoucený”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025