zaryczeć

Polish

Etymology

From za- +‎ ryczeć.

Pronunciation

  • IPA(key): /zaˈrɘ.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: za‧ry‧czeć

Verb

zaryczeć pf (imperfective ryczeć)

  1. (intransitive, of animals) to roar
    Synonym: ryknąć
  2. (intransitive, of people) to bawl, to bellow

Conjugation

Conjugation of zaryczeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaryczeć
future tense 1st zaryczę zaryczymy
2nd zaryczysz zaryczycie
3rd zaryczy zaryczą
impersonal zaryczy się
past tense 1st zaryczałem,
-(e)m zaryczał 		zaryczałam,
-(e)m zaryczała 		zaryczałom,
-(e)m zaryczało 		zaryczeliśmy,
-(e)śmy zaryczeli 		zaryczałyśmy,
-(e)śmy zaryczały
2nd zaryczałeś,
-(e)ś zaryczał 		zaryczałaś,
-(e)ś zaryczała 		zaryczałoś,
-(e)ś zaryczało 		zaryczeliście,
-(e)ście zaryczeli 		zaryczałyście,
-(e)ście zaryczały
3rd zaryczał zaryczała zaryczało zaryczeli zaryczały
impersonal zaryczano
conditional 1st zaryczałbym,
bym zaryczał 		zaryczałabym,
bym zaryczała 		zaryczałobym,
bym zaryczało 		zaryczelibyśmy,
byśmy zaryczeli 		zaryczałybyśmy,
byśmy zaryczały
2nd zaryczałbyś,
byś zaryczał 		zaryczałabyś,
byś zaryczała 		zaryczałobyś,
byś zaryczało 		zaryczelibyście,
byście zaryczeli 		zaryczałybyście,
byście zaryczały
3rd zaryczałby,
by zaryczał 		zaryczałaby,
by zaryczała 		zaryczałoby,
by zaryczało 		zaryczeliby,
by zaryczeli 		zaryczałyby,
by zaryczały
impersonal zaryczano by
imperative 1st niech zaryczę zaryczmy
2nd zarycz zaryczcie
3rd niech zaryczy niech zaryczą
anterior adverbial participle zaryczawszy
verbal noun zaryczenie

Further reading

  • zaryczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaryczeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.