Czech
Etymology
From z- + bláznit.
Pronunciation
Verb
zbláznit pf (imperfective bláznit)
- (reflexive with se) to go crazy
- Synonyms: zešílet, zcvoknout, zcvokatět, zvencnout
Conjugation
Conjugation of zbláznit
| infinitive
|
zbláznit, zblázniti
|
active adjective
|
zbláznivší
|
| verbal noun
|
zbláznění
|
passive adjective
|
zblázněný
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
zblázním |
zblázníme |
— |
zblázněme
|
| 2nd person
|
zblázníš |
zblázníte |
zblázni |
zblázněte
|
| 3rd person
|
zblázní |
zblázní |
— |
—
|
The verb zbláznit does not have present tense and the present forms are used to express future only.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
zbláznil |
zbláznili |
zblázněn |
zblázněni
|
| masculine inanimate
|
zbláznily |
zblázněny
|
| feminine
|
zbláznila |
zblázněna
|
| neuter
|
zbláznilo |
zbláznila |
zblázněno |
zblázněna
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
— |
zblázniv
|
| feminine + neuter singular
|
— |
zbláznivši
|
| plural
|
— |
zbláznivše
|
|
See also
- pomátnout
- přijít o rozum
- zmagořit
Further reading