zeval
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish زوال (zeval), from Arabic زَوَال (zawāl).
Pronunciation
- IPA(key): /ze.val/
- Hyphenation: ze‧val
Noun
zeval (definite accusative zevali, plural zevaller)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zeval | zevaller |
| definite accusative | zevali | zevalleri |
| dative | zevale | zevallere |
| locative | zevalde | zevallerde |
| ablative | zevalden | zevallerden |
| genitive | zevalin | zevallerin |
See also
References
- Nişanyan, Sevan (2002–) “zeval”, in Nişanyan Sözlük