zgłoskotwórczy
Polish
Etymology
From zgłoska + -o- + twórczy. First attested in 1885.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /zɡwɔs.kɔˈtfur.t͡ʂɘ/
- Rhymes: -urt͡ʂɘ
- Syllabification: zgłos‧ko‧twór‧czy
Adjective
zgłoskotwórczy (not comparable, no derived adverb)
- (linguistics) syllabic
- Synonyms: sylabiczny, sylabotwórczy
- Antonyms: asylabiczny, niesylabiczny, niezgłoskotwórczy
Declension
Declension of zgłoskotwórczy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | zgłoskotwórczy | zgłoskotwórcza | zgłoskotwórcze | zgłoskotwórczy | zgłoskotwórcze | |
| genitive | zgłoskotwórczego | zgłoskotwórczej | zgłoskotwórczego | zgłoskotwórczych | ||
| dative | zgłoskotwórczemu | zgłoskotwórczej | zgłoskotwórczemu | zgłoskotwórczym | ||
| accusative | zgłoskotwórczego | zgłoskotwórczy | zgłoskotwórczą | zgłoskotwórcze | zgłoskotwórczych | zgłoskotwórcze |
| instrumental | zgłoskotwórczym | zgłoskotwórczą | zgłoskotwórczym | zgłoskotwórczymi | ||
| locative | zgłoskotwórczym | zgłoskotwórczej | zgłoskotwórczym | zgłoskotwórczych | ||
Derived terms
adjective
References
Further reading
- zgłoskotwórczy in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zgłoskotwórczy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 473