afmelden

Dutch

Etymology

From af +‎ melden.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑfmɛldə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: af‧mel‧den

Verb

afmelden

  1. (transitive) to check out
  2. (transitive) to cancel, to call off
  3. (transitive) to log out
  4. (reflexive) to log out

Conjugation

Conjugation of afmelden (weak, separable)
infinitive afmelden
past singular meldde af
past participle afgemeld
infinitive afmelden
gerund afmelden n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular meld af meldde af afmeld afmeldde
2nd person sing. (jij) meldt af, meld af2 meldde af afmeldt afmeldde
2nd person sing. (u) meldt af meldde af afmeldt afmeldde
2nd person sing. (gij) meldt af meldde af afmeldt afmeldde
3rd person singular meldt af meldde af afmeldt afmeldde
plural melden af meldden af afmelden afmeldden
subjunctive sing.1 melde af meldde af afmelde afmeldde
subjunctive plur.1 melden af meldden af afmelden afmeldden
imperative sing. meld af
imperative plur.1 meldt af
participles afmeldend afgemeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

Antonyms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.