zjednoczenie

See also: zjednoczenié

Polish

Etymology

From zjednoczyć +‎ -enie. First attested in the 16th century.[1] Compare Kashubian zjednoczenié.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /zjɛd.nɔˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: zjed‧no‧cze‧nie

Noun

zjednoczenie n

  1. (uncountable) verbal noun of zjednoczyć
  2. (countable, politics) unification, union
  3. (countable, economics, historical) Economic unit operating in the Polish People's Republic, associating state-owned enterprises from a given industry, managing their production and distribution of goods.
  4. (uncountable, obsolete) oneness, unity

Declension

Declension of zjednoczenie
singular plural
nominative zjednoczenie zjednoczenia
genitive zjednoczenia zjednoczeń
dative zjednoczeniu zjednoczeniom
accusative zjednoczenie zjednoczenia
instrumental zjednoczeniem zjednoczeniami
locative zjednoczeniu zjednoczeniach
vocative zjednoczenie zjednoczenia

References

  1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zjednoczenie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.