zmówienie

From zmówić +‎ -enie. First attested in the fifteenth century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /zmɔːvʲɛɲɛː/
• IPA^(key): (15^th CE) /zmovʲɛɲe/

zmówienie n

1. agreement, arrangement, deal
   • 1856-1870 [1480], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki‎^[1], volume II, number 4231a:

     Nicolaus... actor contra Johannem Pyenąszek... terminum habent... pro eo, quia condictacionem al. smow[ie]nye cum olim honorabili Johanne..., homine spirituali et sterili, tamquam bona pro bonis fecisti, quod tu tamen cum homine spirituali et sterili facere non potuisti juridice

     [Nicolaus... actor contra Johannem Pieniążek... terminum habent... pro eo, quia condictacionem al. smow[ie]nie cum olim honorabili Johanne..., homine spirituali et sterili, tamquam bona pro bonis fecisti, quod tu tamen cum homine spirituali et sterili facere non potuisti juridice]

2. pronunciation
   • 1853 [1450], Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Piśmiennictwo polskie od czasów najdawniejszych aż do roku 1830, volume 4, page 120:

     Oczecz, szyn, dwch swąthy, bog w troyczy yedyny, racz bycz sz namy y s vamy dlą thych slow szmowyenya

     [Ociec, Syn, Duch Święty, Bog w Trojcy Jedyny, racz być z nami i z wami dla tych słow zmowienia]

3. utterance; wish
   • 1930 [c. 1455], “I Reg”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[2], 35, 20:

     Szedl Ionatas na pole podle smowyenya Dauidowa (iuxta placitum David)

     [Szedł Jonatas na pole podle smowienia Dawidowa (iuxta placitum David)]

• Polish: zmówienie

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zmówienie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish zmówienie. By surface analysis, zmówić +‎ -enie.

• IPA^(key): /zmuˈvjɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: zmó‧wie‧nie

zmówienie n

1. verbal noun of zmówić

• zmówienie in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zmowienie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “zmówienie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zmówienie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 566