zmowny

From zmowa +‎ -ny. First attested in 1399.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /zmɔvniː/
• IPA^(key): (15^th CE) /zmɔvni/

zmowny

1. (attested in Greater Poland) agreed upon, earlier determined
   • 1959 [1399], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 373, Poznań:

     Jako Adam na smowni dzen s listem na szoltistwo przyal do Landa

     [Jako Adam na smowny dzień s listem na szołtystwo przyjał do Lęda]

• Polish: zmowny

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zmowny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• zmówny (obsolete)

Inherited from Old Polish zmowny. By surface analysis, zmowa +‎ -ny.

• IPA^(key): /ˈzmɔv.nɘ/
• Rhymes: -ɔvnɘ
• Syllabification: zmow‧ny

zmowny (not comparable, derived adverb zmownie)

1. (obsolete) agreed upon, earlier determined

• zmowny in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zmowny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zmowny”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “zmowny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zmowny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 565
• zmowny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego