zmowność

See also: zmówność

Polish

Alternative forms

Etymology

    Etymology tree
    Proto-Slavic *jьz-
    Proto-Slavic *sъ(n)
    Old Polish z-
    Proto-Indo-European *mlewH-der.
    Proto-Slavic *mъ̀lva
    Proto-Indo-European *-yeti
    Proto-Indo-European *-éyeti
    Proto-Slavic *-iti
    Proto-Slavic *mъlviti
    Old Polish mówić
    Old Polish zmówić
    Old Polish zmowa
    Proto-Indo-European *-nós
    Proto-Slavic *-ьnъ
    Old Polish -ny
    Old Polish zmowny
    Polish zmowny
    Proto-Balto-Slavic *-astis
    Proto-Slavic *-ostь
    Old Polish -ość
    Polish -ość
    Polish zmowność

    From zmowny +‎ -ość. First attested in 1814.[1]

    Pronunciation

    • IPA(key): /ˈzmɔv.nɔɕt͡ɕ/
    • Rhymes: -ɔvnɔɕt͡ɕ
    • Syllabification: zmow‧ność

    Noun

    zmowność f

    1. (obsolete) the quality of being agreed upon or earlier determined

    Declension

    Declension of zmowność
    singular
    nominative zmowność
    genitive zmowności
    dative zmowności
    accusative zmowność
    instrumental zmownością
    locative zmowności
    vocative zmowności
    adjective
    adverb
    nouns
    verbs

    References

    1. ^ Joachim Chreptowicz (1814) Odpowiedz w assystencyi Zwierzchności Woiewodzinskiej. Od Staro i Nowo-Kahalnych Wileńskich. przeciwko Samuelowi Wigdorowiczowi odsądzonemu od Rabinowstwa Wileńskiego Gminowi i Pospolstwa Zydowskiemu Wileńskiemu y W. Wichertowi Stolnikowi Mścisławskiemu oraz Zydom na Juryzdyce JO. Xcia Jmości Biskupa Wileńskiego mieszkającym‎[1] (in Polish), page 41
    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.