znūteņš

Latgalian

Etymology

From znūts +‎ -eņš.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈznùːtʲænʲt͡ʃ]
  • Hyphenation: znū‧teņš

Noun

znūteņš m

  1. diminutive of znūts (son-in-law)

Declension

Declension of znūteņš (type 1 noun)
singular plural
nominative znūteņš znūteni
genitive znūteņa znūteņu
dative znūteņam znūtenim
accusative znūteņu znūteņus
instrumental znūteņu znūtenim
locative znūteņā znūteņūs
vocative znūteņ znūteni
Declension of znūteņš (type 2 noun)
singular plural
nominative znūteņš znūteni
genitive znūteņa znūteņu
dative znūteņam znūtenim
accusative znūteni znūteņus
instrumental znūteni znūtenim
locative znūtenī znūteņūs
vocative znūteņ znūteni

References

  • A. Andronov, L. Leikuma (2008) Latgalīšu-Latvīšu-Krīvu sarunu vuordineica, Lvava, →ISBN, page 11