znamię

See also: znamie

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish znamię, from Proto-Slavic *znamę.

Pronunciation

  • IPA(key): (normal speech) /ˈzna.mjɛ/, (careful speech) /ˈzna.mjɛw̃/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -amjɛw̃
  • Syllabification: zna‧mię

Noun

znamię n

  1. (anatomy) beauty mark, beauty spot, mole, nevus
    Synonym: pieprzyk
  2. mark, stigma, distinguishing characteristic
  3. (botany) stigma
  4. (law, plural only) criteria; the set of features used when determining whether a crime was committed

Declension

Declension of znamię
singular plural
nominative znamię znamiona
genitive znamienia znamion
dative znamieniu znamionom
accusative znamię znamiona
instrumental znamieniem znamionami
locative znamieniu znamionach
vocative znamię znamiona

Derived terms

adjective
verb
adverb
  • znamiennie
noun
  • znamienność

Further reading

  • znamię in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • znamię in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.