znamienny

Polish

Etymology

From znamię +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /znaˈmjɛn.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛnnɘ
  • Syllabification: zna‧mien‧ny

Adjective

znamienny (comparative znamienniejszy, superlative najznamienniejszy, derived adverb znamiennie)

  1. significant, illustrious

Declension

Declension of znamienny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative znamienny znamienna znamienne znamienni znamienne
genitive znamiennego znamiennej znamiennego znamiennych
dative znamiennemu znamiennej znamiennemu znamiennym
accusative znamiennego znamienny znamienną znamienne znamiennych znamienne
instrumental znamiennym znamienną znamiennym znamiennymi
locative znamiennym znamiennej znamiennym znamiennych

Derived terms

noun
  • znamienność
noun

Further reading

  • znamienny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • znamienny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.