znesvářit

Czech

Etymology

From z- +‎ ne- +‎ svářit.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈznɛsvaːr̝ɪt]

Verb

znesvářit pf

  1. to disunite
  2. (reflexive with se) to fall out, to quarrel

Conjugation

Conjugation of znesvářit
infinitive znesvářit, znesvářiti active adjective znesvářivší


verbal noun znesváření passive adjective znesvářený
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person znesvářím znesváříme znesvařme
2nd person znesváříš znesváříte znesvař znesvařte
3rd person znesváří znesváří

The verb znesvářit does not have present tense and the present forms are used to express future only.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate znesvářil znesvářili znesvářen znesvářeni
masculine inanimate znesvářily znesvářeny
feminine znesvářila znesvářena
neuter znesvářilo znesvářila znesvářeno znesvářena
transgressives present past
masculine singular znesvářiv
feminine + neuter singular znesvářivši
plural znesvářivše

Derived terms

  • znesváření
  • znesvářený

Further reading