zorunlu
Turkish
Etymology
From zorun + -lu. Coined during the language reform to replace the Arabic borrowings vacip and zaruri.
Adjective
zorunlu
Declension
| present tense | ||
|---|---|---|
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I am) | zorunluyum | zorunlu muyum? |
| sen (you are) | zorunlusun | zorunlu musun? |
| o (he/she/it is) | zorunlu / zorunludur | zorunlu mu? |
| biz (we are) | zorunluyuz | zorunlu muyuz? |
| siz (you are) | zorunlusunuz | zorunlu musunuz? |
| onlar (they are) | zorunlu(lar) | zorunlu(lar) mı? |
| past tense | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I was) | zorunluydum | zorunlu muydum? |
| sen (you were) | zorunluydun | zorunlu muydun? |
| o (he/she/it was) | zorunluydu | zorunlu muydu? |
| biz (we were) | zorunluyduk | zorunlu muyduk? |
| siz (you were) | zorunluydunuz | zorunlu muydunuz? |
| onlar (they were) | zorunluydular | zorunlu muydular? |
| indirect past | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I was) | zorunluymuşum | zorunlu muymuşum? |
| sen (you were) | zorunluymuşsun | zorunlu muymuşsun? |
| o (he/she/it was) | zorunluymuş | zorunlu muymuş? |
| biz (we were) | zorunluymuşuz | zorunlu muymuşuz? |
| siz (you were) | zorunluymuşsunuz | zorunlu muymuşsunuz? |
| onlar (they were) | zorunluymuşlar | zorunlu muymuşlar? |
| conditional | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (if I) | zorunluysam | zorunlu muysam? |
| sen (if you) | zorunluysan | zorunlu muysan? |
| o (if he/she/it) | zorunluysa | zorunlu muysa? |
| biz (if we) | zorunluysak | zorunlu muysak? |
| siz (if you) | zorunluysanız | zorunlu muysanız? |
| onlar (if they) | zorunluysalar | zorunlu muysalar? |
For negative forms, use the appropriate form of değil.
Related terms
- zorun
- zorunda
- zorunluluk
Further reading
- “zorunlu”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu